De verschillende stoelen werden allemaal ontworpen voor opdrachtgevers als Herman Miller, en waren een belangrijke bron van inkomsten voor de Eameses. In eigen beheer werd echter een heel scala aan uiteenlopende projecten ondernomen, waarvan film en multimedia een goed voorbeeld zijn.

Charles en Ray waren al lang geïnteresseerd in film en fotografie; Charles al sinds zijn jeugd, en Ray sinds haar studietijd. Tijdens en na de oorlog was film een immens populair medium geworden onder de Amerikanen, en door de dalende prijzen werd het voor steeds meer mensen mogelijk om foto- en filmapparatuur aan te schaffen.

Fotografie en film boden voor de Eameses een mogelijkheid om de wereld om hen heen in groot detail vast te leggen. Hun films waren niet gemaakt voor het grote publiek, maar het streelde hen dat enkele van hun films door duizenden mensen gezien werden. Hun films waren veelal een manier voor esthetische expressie, en critici omschreven ze als poëtisch.

De Eameses werkten met twee doelstellingen aan films. De eerste was het experimenteren en visualiseren van ideeën, de tweede doelstelling was het vastleggen van objecten.

De eerste objectfilm ging over speelgoed, waardoor het mogelijk werd met een kleine schaal te werken. Charles was gek op speelgoed, wat ook wel te zien is aan persoonlijke ontwerpen, zoals de hobbel-olifant van multiplex.

Naast film maakten de Eameses ook veel multimediapresentaties, al dan niet in opdracht. Een van de bekendste voorbeelden hiervan is het multiscreen werk 'Think', dat gemaakt werd voor IBM in 1964. In dit project werden 22 schermen gebruikt om de relatie te laten zien tussen de data-verwerkende industrie en het dagelijks leven. Hoewel de presentaties de tand des tijd minder goed hebben doorstaan als hun tijdloos design, zijn ze wel een voorbeeld van de vooruitstrevendheid waarmee de Eameses in hun tijd te werk gingen.

Concluderend kan gezegd worden dat het multimedia werk van de Eameses een belangrijke rol heeft gespeeld in hun leven als ontwerpers. Niet alleen waren de projecten een middel om ideeën en concepten over te brengen op een groter publiek, ook waren ze een middel om zelf beter te leren kijken, en om ideeën en theorieëen te vormen en aan te scherpen. Het waren deze ideeën en theorieëen die hun meer bekende werk hebben gevormd, en hebben doen onderscheiden van al het andere.